BLOG FLÜT

11.06.2009

DOGMUS OLDUGUM İÇİN HİÇ KENDİMİ AFFETMEDİM




boktan secimlerimin sonu da üc assa bes yukarı aynı.hayat bahisler bütünü,yalanlar türevi doqrular inteqrali.son secimimde yine ıskaladım.O zaman bir bahis daha oynadım..iki qereksiz kişi arasındaydım artık belki daha fazla ama bu bahisi heycanlı kılıyordu. Sonra, “Tamam, neden bu olmasın? Muhtemelen sıkıcı, qereksiz adamın teki” dedim.dışı iyi içi yabancıyı sectim. Ne qereksizdi ne de sıkıcı. Sevqili olduk.bir yıl boyunca biriyle sevqili kaldım.uzun süre.benim için çok uzun. Yazmaya deqer olduqunu düsünüyordum.Ağzıma sıçılmıştı.bu adamı sevmiyordum. Zengindi ve onda da zenginlerdeki fedakarlıktan yoksun şımarıklık vardı. Ona, aramıza kendini onu göremediği bir duvar gibi ören zenginliğine karşılık bir sene sevgisizlik verdim. Eğer baştan parasını birilerine verseydi belki farklı olurdu, duvar daha aşılır, ben daha katlanılır olurdum. Ama sanmıyorum.
Bir pişmanlığım var mı? Ne garip. Neden olsun ki bir pişmanlığım? Pişmanlık duyabilecek bir şeyi yapmış olmak o pişmanlığı duymamı enqeller. Ben hiçbir zaman birinin benim günahlarım için öldüğüne ya da öleceğine inanmadım. Aklıma yatan tek pişmanlık yapılmış değil, yapılmamış bir şey yüzünden hissedilen olabilir.bunu herkes bilir.en salaklarınız bile.
Her şey yapmak zorunda olduğunuz lanet seçimlere bağlı. Öte yandan, neyi seçtiğimin de hiçbir zaman çok fazla bir önemi olmadı. Seçeneklerin hepsi eşit boktanlıktayken seçimin kendisinin ne önemi olabilir ki?Çocuk yapmamış olmaktan pişman olduğumu düşünecek olanlarınız vardır elbette.ama simdi deqil.bir 20seneyi devirip hala yapmadıqımı qördüqünüzde. Tamam. Bu dünyaya bir umursamaz,bir hastalık getirmek konusunda çok düşündüm dürüst olmak gerekirse. Aslında belki biraz da vakit yokluquyla alakalıdır cevap veremeyişim. Veya analık babalık makamına güvenim olmayışıdır sebep sadece. Tek gördüğüm örnek kendi annem babam, iyi ki, o yetti de arttı. İşi olan, güçsüz, mutsuz adamın biri.farkındalıqın laneti ondan bana qecti.herseyi biliyor qörüyor oynuyor.bazen fazlasıyla mükemmel.düşleyemeyeceqiniz raddede.ayıkken.hersey siseyle temasıyla baslıyor.sonrasını biliyorum diyorum içimden.diqeri de işinde qücsüz bir kadın.fazla kıskanc.kocasına saplantılı. Diğer herkes gibi mutlu taklidi yapmaktan yorulmayan,laqımın içinde olduğunu herkese ilan etmekten sakınan insanlar,iki ayyaş, kırıcı, yaralayıcı,yıkıcı,hatta bazen yaramın ta kendileri.Babamın parmaklarının ucunda olurdu umut haftada ne az bir defa.bir defa da anneminkilerde. Nefesi tükenene, dizlerimin bağı çözülene kadar. Aqzım yüzüm ayak bileklerime inmiş.ne işleri var orda. odama yalpalardım. Her hafta bir savaş kaybederdim ben o odada. Annem,içkili.dışarıda.sevqilisiyle ayrılmış onu başka bi kadına teslim etmiş biri kadar bile içi yanmayarak sessizce beklerdi.
Onun da bir insan olduqunu anladıqımda annem hıçkırarak aqlıyordu.Ben onlar olmamak için çocuk yapmam.
neyse her adamı sesiyle,teniyle, kokusu, sıcağıyla severim. Hepsini tek tek,elimden gelen en büyük özenle, yoğun bir istekle, sarhoş bir sevqi ve nefretle severim. Bütün düşlerimi kasıp kavuran yangınlar olur aramızda, beni ölüme yaklaştıranlar olur.ölüme yakıştıranlar coqu kez.ölüme yakışanlar olur.beni hayatımdan alıp köpeklerin ortasına kemiksiz bir et yığını gibi fırlatanlar,beni öldürenler,benim için ölenler olur.
Annemle babama gelince, onlar şansım tılsımımdı. Birçok yaşıtımdan daha az şaşırtıldım hayat tarafından. Bana bir şeyler ters gidince ağlamamayı öğrettiler. İlk zehirleri onlar soktular damarıma .Sonra hastalık geldi. Alkol ve siqara ve kalem hiç gitmedi.O gelmeden neden intihar etmedim bilmiyorum.Üşendim galiba. Hayat, sonlandırmak için bile bu kadar çabaya değmez.Neden yazdığımı da bilmiyorum. Neden beni yaşatacağını bildiğim şeyleri yaptığımı. Canım istiyordu herhalde. Benim de cevaplayamadığım sorularım var herkes gibi. Sanırım bütün sorularıma verebileceğim en geçerli cevap,umurumda değildi, ben de öyle yaptım olur. Canım öyle istedi. Ama ben yalan söylemeyi severim,oyunu bozmayı,secim yapmamayı,yapıyor durmayı. Bazen başka cevaplar veririm. Gerçek kimin umurunda. Ben kimin umurundayım? Babamın annemin tokatının. Dürüstümdür. Siz benim umurumda değilsiniz.Her şeye rağmen özlediğim şeyler var, ve her şeye rağmen evet. Ölüm de hayatı, hayatı oluşturan o lanet seçimler silsilesini anlamlandıramadı.bütün olana bitene inat denedim olmadı pişman da sayılmam.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder