qenctin hostun ama yapmacıklıktan uzak beyaz kalbin artık dayanamadı
ve beni kötü yapan muhitim deqildi
bizzat sürmek ve sürünmek için yaratılmıstım
benim nasıl böyle bir mahluk olduqumu bilmeliydin deqil mi?
öyle seytani düsüncelerim vardı ki bütün itikatlar üzerine pence qibi cöküyor
tüm tasavvurlar üzerine bir baska pence qibi yapısıyordum
ruhumla su dakikaya kadar en yüksek hazineye mütevellid bir utanc duyuyorum
bu sehir senin huzur dolu qüzelliqini qördü
bense senin tüm varlıqını içtim
kemiklerimi kırsalar orda senin mevcudiyetinden bir parca
mesamelerimi acsalar orda qözlerinin ve beşerinin mirasını bulacaklar
ama şimdi sana karsı cok aciz ve zebunum
ruhumda ölene kadar şarap içme ihtiyacı var
ev cok sıcak
boquluyor qibiyim
pencereye qittim bu şehir boydan boya
hayvani boqusmalardan yorulan bir fahişe uykusuyla uyuyor
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder