bir cumartesi sabahı dedesiyle bir cocuk
parkta yürüdüler oturup cimlerin üstüne öyle uyuşuk uyuşuk
uzaklara baktılar
bu en lüksünden akraba ilişkilerinin
konuşmak zorunda bile kalmadılar
ne halef olmanın endişesi
ne de yorgunlugu selef olmanın
hiçbir zaman değişemeyecegini bilerek bu mesafenin
aynı yaşta oldular
bu yüzden boyları dedelerin
oldugundan uzun hatırlanır
ve nerenin silüeti olursa olsun arka planda
burunlarda her zaman cimlerin kokusu kalır
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder